Tag Archives: “ოცნება”

სევდია უგრეხელიძე: „ძალიან ბევრმა ცუდად ისარგებლა იმით, რომ გიგი უგულავას არ უყვარდა ჭორაობა და მასთან ვერავინ მიიტანდა ენებს…“

sevdia-ugrexelidze (1)

სევდია უგრეხელიძე საარჩევნო გარემოზე, შუა გზაში შეწყვეტილ გზების დაგებაზე, ნაციონალების რიგ შეცდომებზე, იავანიშვილზე, სამართლის სამ მუზასა და ირაკლი ღარიბაშვილზე.

რეზო შატაკიშვილი

ეს კვირაც და ცნობილი გახდება დედაქალაქის ახალი მერის ვინაობა, მანამდე კი „ქრონიკა+“ თბილისის ვიცე-მერს სევდია უგრხელიძეს ესაუბრება წინასაარცევნო გარემოსა და ქვეყანაში შექმნილ სიტუაციაზე. 

(ინტერვიუ ჩაწერილი და გამოქვეყნებულია (გაზეთში “ქრონიკა+”) არჩევნებამდე ერთი კვირით ადრე). 

sevdia-ugrexelidze

სევდია უგრეხელიძე: საარჩევნო გარემოს მონიტორინგი არჩევნებამდე რამდენიმე თვით ადრე იწყება, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ საარჩევნო გარემო მაშინ იქმნება. ამ არჩევნებზე გარემოს ჩამოყალიბება დაიწყო 2012 წლის ოქტემბრის შემდეგ, როდესაც დაიწყეს თვითმართველობებში შევარდნა, სკამების გადმოყრა, ზეწოლა. ეს ხალხი ნამდვილად იყო ხელისუფლებისგან პროვოცირებული, რადგან პარლამენტის წევრები და თვით მაშინდელი პრემიერ-მინისტრი ივანიშვილი ღიად აცხადებდნენ, რომ აბა, რა გინდათ, 9 წელი ხალხი გამწარებული იყო, ახლა, შეიცვალა ცენტრალური ხელისუფლება და ადგილებზეც უნდა შეიცვალნონ, აბა რა, ძალთა თანაფარდობა უნდა შეესაბამებოდეს იმას, რაც არის ცენტრალურ ხელისუფლებაში. ეს იყო არა მხოლოდ უვიცობა და სრული უწიგნურობა, არამედ გამიზნული ქმედებაც, რადგან ხელისუფლებაში არიან ადამიანები, ვინც ძალიან კარგად იციან ხელისუფლების დანაწილების პრინციპიც და ისიც, რომ ცენტრალური ხელისუფლების არჩევნები არაფერს ცვლის ადგილობრივ დონეზე. ამ მხრივ მინდა გამოვყო სამი გრაცია და სამართლის სამი მუზა.

– კერძოდ?

– ეკა ბესელია, თინა ხიდაშელი და მანანა კობახიძე, რომელთაც ასევე დავამატებდი, თეა წულუკიანს, თუმცა მას მეტად ესმის სტანდარტები, მაგრამ არც ის ჩამორჩებოდა დანარჩენებს აგრესიულ გამოსვლებში. შეიძლება, რომ იუსტიციის მინისტრს ჰქონდეს მკაცრი გამოსვლები, თუ ეს ჯდება კანონის ფარგლებში, მაგრამ ეს ასე ნამდვილად არ იყო, ხშირად მისი მკაცრი გამოანთქვამები სრულიად ეწინააღდეგება სტანდარტებს და მის პირად აგრესიას გამოხატავს, მაგრამ ეს რაღა გასაკვირია, როცა ქვეყანაში პროკურორად იქცა  ეკა ბესელია – ადამიანის უფლებების დაცვის კომიტეტის თავმჯდომარე. მე დარწმუნებული ვარ, რომ თინა ხიდაშელმა ძალიან კარეგად იცის ბევრი რამ, როგორ არის და როგორ უნდა იყოს, მაგრამ აგრესიულ განცხადებებს აკეთებდა და აკეთებს ამ ცოდნის საპირისპიროდ. ესე იგი იგი რწმენით არაა კანონის მხარეს, უკანონობის მხარესაა და ამიტომ შეუძლია აკეთოს ისეთი აგრესიული განცხადებები, რომელიც პირდაპირ შედის კონფლიქტში კანონთან. ესაა, თორემ მე ნამდვილად ვიცი, რომ შტერი არაა. მე ვსაუბრობ ისეთ ადამიანებზე, რომელსაც მოეთხოვებათ რაღაც, თორემ მე არაფერს ვამბობ ისეთებზე, როგორიცაა მაგალითად ვოლსკი, რომელსაც არც მოეთხოვება და არც უნდა მოსთხოვო, უბრალოდ უნდა გაიღიმო.

– რატომ არ უნდა მოსთხოვო, კანონმდებელია.

– კი არის კანონმდებელი, მაგრამ მისი ბიოგრაფიიდან გამომდინარე, მას არაფერი მოეთხოვება, ადამიანი ამბობს, მერე რა რომ ცეკაში ვმუშაობდი ან “ოდეერი” ვიყავი, მე კაცი არ მომიკლავსო. მიდი და ელაპარაკე! ეს ხელისუფლება ხალხს ახალი პოლიტიკური კულტურისკენ, უფრო მაღალი სტანდარტისკენ კი არა, სიბნელისკენ, უფსკრულისკენ უბიძგებდა, როცა ეუბნებოდა რომ დიახაც, არ უნდა მოითმინოთ, შეიცვალა ცენტრალური ხელისუფლება და თქვენ ისევ ნაციონალური მოძრაობის წარმომადგენლები გყავთ გამგებლებად. ამის შედეგი იყო ის რომ 73-დან 50 მუნიციპალიტეტში შეიცვალა ძალთა ბალანსი, უმრავლეოსბა გახდა ქართული ოცნების, შეიცვალა გამგებლები, აღმასრულებელი რგოლები. პრაქტიკულად, მათ უკვე ჩაატარეს „არჩევნები“ არჩევნების გარეშე და ამ შეცვლილი ბალანსით მოვედით არჩევნებზე. ღარიბაშვილი კი დადის და იტყუება, დანაპირებს იმიტომ ვერ ვასრულებდით რომ ნაციონალები იყვნენ ისევ ადგილობრივ ხელისუფლებაშიო, მაგრამ ხალხმა ხომ იცის რომ ეს ასე არაა, რომ გადავიდნენ ის ნაციონალები მათ მხარეზე? მე არ ვამტყუნებ კახი კალაძეს როცა ამბობს რომ არ უნდათ ყოფილი ნაციონალები ხელისუფლებაში. „ღამურა“ ყველამ ვიცით… ეს პირები, „ნაცქოცები“, რომლებიც გადახტდნენ და გაქოცდნენ, სძულთ ქოცებს, არათუ სძულთ, აყვედრიან კიდეც და ამბობენ რომ ისინი საერთოდ მადლობელი უნდა იყვნენ რომ არ დაიჭირეს. ბევრი ანგარებით გადახტა, ბევრი პროკურატურის მეშვეობით გადაიბირეს, მაგრამ მათ ასე კი არ უნდა მოპყრობოდნენ,  უნდა დაესაჯათ, უნდა აღძრულიყო საქმე, გაფორმებულიყო საპროცესო შეთანხმება, გადაეხადათ რაც გადასახდელია და შემდეგ მიეთითებინათ, სად და როგორ დაავალა გიგი უგულავამ კანონის დარღვევა, ახლა რომ დგანან და ჩვენებებს იძლევიან და შესაძლოა, ისინი მართლა არღვევდნენ კიდეც კანონს.

-“კოლექტიური შიხიაშვილის“ თემას მივადექით, ფიქრობთ თუ არა, რომ ასეთი ხალხის ყოლა, იყო ნაციონალური მოძრაობის დიდი შეცდომა და, იქნებ, დანაშაულიც კი? არავინ არ იცის ვინ როდის გიღალატებს, მაგრამ დღეს რომ საუბრობენ მის ინტელქტუალურ დიაპაზონზე, ვოლსკის ბიოგრაფია ახსენეთ და „შიხას“ რა ბიოგრაფია ჰქონდა, რომ გვერდით ამოიყენეს?

– მართალი ბრძანდებით, ეს იყო ხალხი, რომელსაც თავდიანვე ეტყობოდათ რომ არ იყვნენ დადებითი პიროვნებები, პატიოსანი პროფესიონალები და უბრალოდ იყვნენ დავალების მონურად შემსრულებლები, რომლებიც სხვათაშორის  არც არავის უთანხმებდნენ, ამ დავალებებს რა მეთოდით ასრულებდნენ. გიგი აძლევდა ლეგიტიმურ დავალებას და ისინი ახორცილებდნენ ამ დავალებას დანაშაულებრივი გზით. შეცდომა ის იყო, რომ არ ინტერესდებოდნენ როგორ ხორციელდებოდა ეს დავალება, ეს იყო შეცდომა და ასეთი მონური ფსიქოლოგიის ხალხი არ უნდა უნდოდეთ ლიდერებს. აი, ამას ვუთვლი ჩემ პარტიას დიდ ცოდვად. ასევე იყო მეორე ნაწილი, აბსოლუტურად არაკომპეტენტური და უვარგისი ადამიანები, რომლებიც არც ავლენდნენ თავს, ზუსტად ასეთი იყო შიხიაშვილი, რომელსაც არანაირი პოზიცია არ ეჭირა, გარდა იმისა რომ საკრებულოს წევრი იყო, მეტი უნდოდა, ეს მეტი რომ ვერ მიიღო, სწორედ ამიტომ იყო გაბრაზებული. ვერ გეტყვით, რომ რამე ვიცოდი მასზე, როგორი იყო, გარდა იმისა რომ თითონ მითხრა მხედრიონელი ვიყავიო. ასე რომ, მე რომ გითხრა, ვიცნობდი, ან ვინმე იცნობდა-მეთქი… უბრალოდ, იმ არტისტიზმით, რომლითაც მერე და მერე შეიჭრა როლებში, შეეძლო დადებითი, ზრდილობიანი ფონის შექმნა…

– კი მაგრამ პარტია არ უნდა იყურებოდეს ამ არტისტული ფასადის იქით? ან ინტელექტი არ არსებობს, ან “სივი”, ან ბიოგრაფია, ოპზიციური პარტია შეიძლება შეცდეს, მაგრამ სახელისუფლებო პარტიას ხელი მიუწვდება გადაამოწმოს ყველაფერი.

– შეცდომის უფლება ყველას აქვს, ადამიანი შეიძლება შეცდე, მაგრამ აპრიორი არ უნდა გინდოდეს დაბალი ინტელქეტის, მონური ფსიქოლოგიის ადამიანები. მე ვფიქრობ, რომ ამის განსაზღვრა და ამის მოშორება შეიძლებოდა  ჩვენი პარტიის ლიდერების მხრიდან. მაგრამ შეცდომა მაინც შეიძლება მომხდარიყო, ღალატით, შეიძლება პროფესიონალმაც გიღალატოს. კიდევ ერთი მომენტია, მე ყოველთვის მომწონდა  ის, რომ გიგი უგულავასთან მაინცდამაინც არ გადიოდა მლიქვნელობა, არ იყო ენის მიტან-მოტანა, მაგრამ ახლა იცით რას ვფიქრობ? ძალიან ბევრმა ცუდად ისარგებლა იმით, რომ გიგის არ უყვარდა ჭორაობა და ენებს მასთან ვერავინ მიიტანდა. მეც არ მიყვარს, ვიღაცა რაღაცას რომ მიყვება, მაგრამ მეორეს მხრივ თუ სრულ ინფორმაციას არ ფლობ, ვერც გაცხრილავ ამ ინფორმაციას და ვაკუუმში აღმოჩნდები. არც გიგი, არც მამუკა ახვლედიანი, არ იყვნენ დაკავებული ამ ჭორაობით, არ ჰქონდათ გარკვეული ინფორმაცია და მართლაც გამოეპარათ რაღაც. როცა იცოდნენ, რომ არ უყვარდათ ეს, აღარც მიდიოდნენ და აღარც ეუბნებოდნენ, მეც მათ შორის. ჩემ თვსაც ვიდანაშაულებ, როცა რაღაც არ მომწონდა და რაღაც ვიცოდი, ხომ შეიძლებოდა მეთქვა? მაგრამ ვფქიორობდი რომ მიხვდებიან, თავად გადახედავენ, გაიგებენ…

– ქალბატონო სევდია, დავუბრუნდეთ საარჩევნო გარემოს თემას, როგორ მიგაჩნიათ, შედარებით სხვა არჩევნებისგან, საარჩევნო გარემო მართლაც მშვიდია, როგორც ამას ხელისუფლება აცხადებს ?

– ვისთვის მშვიდია და ვისთვის…  გუნავას რომ მიუგზავნიან ქარდავას ოჯახს, ისე როგორც რაფალიანცის ოჯახი მიუგზავნეს ღვინიაშვილს, მათთვის მშვიდია? კი, შედარებითია ყველაფერი, კვერცხის სროლა სჯობს რა თქმა უნდა ქვის სროლას, იმიტომ რომ თავს არ გაგიტეხავს, მაგრამ უკვე ქვებზეც გადავიდნენ, ქვის სროლა სჯობს თოფის სროლას… თუ ასე, მხოლოდ გარეგნულ სიმშვიდეზე მიდგა საქმე, საქართველოში არც ერთი არჩევნები ისე მშვიდად არ ჩატარებულა, როგორც ჩატარდა 1992 წელს, რომელიც ჩატარდა აფხაზეთის ომის, ზვიადისტების ხოცვა-ჟლეტვის ფონზე. ხალხი სახლში იმალებოდა რომ არჩევნებზე არ წასულიყო, დაწიეს ბარიერი და ჩატარდა მშვიდად, მაგრამ დემოკრატიული არჩევნები იყო? დღეს საარჩევნო გარემო გაფუჭებულია და თანდათან უკვე სამარცხვინო ხდება, მე ვიყავი ფონიჭალაში, სადაც  მოცვივდნენ ოცნების აქტივისტები და დებოში, კვერცხების სროლა ატეხეს. მე მაჟორიტარებთან ერთად დავდივარ შეხვედრებზე და ვხედავ ხალხის პატივისცემასაც და შეცვლილ განწყობებსაც, მოდიან და პირდაპირ გეუბნებიან, რომ უკეთესობა უნდოდათ და ამიტომ შემოხაზეს 41, მაგრამ ახლა მიხვდნენ რომ ამათგან არანაირი ხეირი არ იქნება, არც იმას მალავენ რომ ეშინიათ, სურათებსაც არ გვაღებინებენ, გვეუბნებიან, რომ მეზობლები ჩვენ გვაძლევენ ხმას, მაგრამ ჩვენთან დაფიქსირების ეშინიათ, ამის შემდეგ ხელისუფლებას უფლება აქვს ილაპარაკოს, რომ გარემოა მშვიდი და შიში არაა დანერგილი? გეუბნებიან რომ “სუსი” აშინებს, არა მხოლოდ იმათ ვინც საჯარო სამსახურშია, ყველას.  ვინც კი სადმე მუშაობს, ვისაც კი მარკეტი აქვს, ყველას ეშინია. როდესაც ღარიბაშვილი, ჯაჭვლიანი ან ვოლსკი გამოდის, არა აქვს მნიშვნელობა ჩვენ გვემუქრება თუ იმათ, როდესაც ჩვენ გვემუქრებიან, ეშინიათ ჩვენ მხარდამჭერებსაც. მეტსაც გეტყვით, ძალიან ხშირად მირეკავენ და მეუბნებიან, ჩვენ ქუჩაზე დაიწყო ასფალტის დაგება და შეწყდა. რა ხდება? ტენდერებში გამარჯვებულ კომპანიებს აშინებს სუსი და ისინიც ტოვებენ სამუსაოს, ურჩევნიათ რომ ჯარიმა გადაიხადონ. რატომ აშინებენ? რომ არჩევნებამდე არ გაკეთდეს და ნაციონალებს არ ჩაეთვალოთ…  ამ ქართულ ოცნებას ჰგონია რომ მთელი მერია ნაციონალური მოძრაობაა… ამათ ჰგონიათ, ჩვენ რომ გზას დავაგებთ, ჩვენ მოგვცემენ ახლა ხმას, მასე ჩვენ იმდენი გვქონდა გაკეთებული, მაგრამ წავიდნენ და მაგათ მისცეს ხმა… შიში არაა, როცა ტენდერში გამარჯვებული კომპანია ტოვებს სამუშაოს? ხან ტენდერს ვაცხადებთ და არც შემოდიან, იმიტომ კი არა, რომ ვინმე ეუბნებათ, იმიტომ რომ უკვე ყველას ეშინია და არჩევნებს ელოდება. ეშინიათ, რომ მერე არ გააგდონ, არ დააბრალონ რომ ნეპოტიზმით იყვნენ შემოსული. ეს არ არის იმის ნიშანი, რომ შიშია დანერგილი? ღარიბაშვილი გაიძახის აღარავის არ ეშინიაო. რა თქმა უნდა ღარიბაშვილს აღარ ეშინია, მას მანამდე ეშინოდა, სანამ სიმამრი ციხეში ჰყავდა და თვითონ საერთოდ არ ჩანდა, სანამ ივანიშვილმა არ აღაზევა. რახან ახლა აღარ ეშინია, მაგას ჰგონია, რომ აღარავის აღარ ეშინია. ღარიბაშვილი საერთოდ კარიკატურულ ფიგურად იქცა, არცაა ფიგურა და რაც ყველაზე სამწუხაროა, არც უნდა რომ იქცეს ფიგურად, იმიტომ რომ თავს იმასხარავებს, გამოდმებით სისულელეებს ლაპარაკობს და ამ ყველაფერს მართლაც ლანზღადარობის ხასიათი აქვს. ღარიბაშვილს მე არც განვიხილავ ცალკე, ისაა ივანიშვილის მარიონეტი, ფილმი „სათამაშო“ მახსენდება მასზე. ისაა მარიონეტი, ოღონდ მეტი საკუთარი აგრესია გააჩნია.  ქვეყანამ იცის, რომ სიტუაციას მართავენ არალეგიტიმური ადამიანები, კერძოდ პრემიერმინისტრი ისევ ივანიშვილია და ღარიბაშვილი მისი მარიონეტია, რომ ჭიკაიძე ღარიბაშვილის მარიონეტია და სინამდვილეში შსს-ს მართავს ჯანყარაშვილი და ზედელაშვილი, რომ პროკურორი არ არის ბადაშვილი და ისევ ფარცხალაძე მართავს, სოზარ სუბარი მინისტრი არის, მაგრამ სინამდვილეში მის კონტროლიდან გასული არის სასჯელაღსრულების დეპარტამენტი, ამას არ გვედავებოდნენ ჩვენ? აბა როგორ ედავებიან ბაჩო ახალაიას, თანამდებობაზე აღარ იყავი, მაგრამ შენ მართავდი სიტუაციასო? თუ ეს ასე იყო, და ამის გამო მოხვედი შენ რომ ხალხს ეს აღარ უნდოდა, კიდე იმას აკეთებ? დარბაისელს მადლობას როგორ უცხადებ და ხვედელიძეს? ყასიდად მაინც გაბრაზდი. არადა, ნამდვილად არ მეგონა, ახალგაზრდა კაცია, მეგონა სხვანაირად წარმართავდა ყველაფერს, მაგრამ სამწუხაროდ ეს ასე არ მოხდა. ჩვენ ნამდვილად არ გვსურს ხელისუფლება ცუდად იქცეოდეს და ამ დივიდენდით გავაგრძელოთ მოღვაწეობა. არა, იყვნენ კარგები, აკეთონ საქმე და ჩვენ ახალ მიზნებს, ახალ ამოცანებს დავსახავთ. ჩვენ გვაქვს ამის გამოცდილებაც, შესაძლებლობაც, რომ ახალი ამოცანები და  ახალი მიზნები დავუსახოთ ჩვენ ქართველ ხალხს, ჩვენ თავს და იმ ახალი შეთავაზებებით მოვიდეთ შემდეგ არჩევნებზე.

– როგორ ფიქრობთ,  ღარიბაშვილი, თავისი გამონათვქმებით, რომელიც ბოლო დროს სააკაშვილის მისამართითაა,  სააკაშვილის საპირწონედ წარმოჩენას ხომ არ ცდილობს?

– ვერ წარმოჩინდება, რაც არ უნდა ყინჩად ეჭიროს თავი, ღარიბაშვილი კი არა, სააკაშვილის საპირწონედ ივანიშვილი ვერ წარმოჩინდება, მიუხედავად იმისა რომ ძალიან მძიმე ფიგურაა თავისი 7 მილიარდით. სამწუხაროდ, ღარიბაშვილი საერთოდ ფიგურა კი არა,  მართლაც კარიკატურადაა ნაქცევი. დღევანდელ ხელისუფლებაში, კარიკატურების მეტი რა არის, მაგრამ ძალიან საწყენია რომ პრემიერ-მინისტრია კარიკატურული. საწყენია, რომ დადის საზღვარგარეთ და მისი ქცევა არ შეესაბამება არანაირ სტანდარტებს. ეკითხებიან ქვეყანაზე და იწყებს წინა ხელისუფლებაზე ლაპარაკს. იმაზე ლაპარაკს, რომ საქართველომ დაიწყო აგვისტოს ომი. რა, მიხეილ სააკაშვილმა განა არ იცოდა, ის რაც მთელმა საქართველომ იცის? რომ შევარდნაძე შეიჭრა აფხაზეთში და გამიზნულად, რუსეთთან შეთანხმებით,  ომით დაკარგა აფხაზეთი? რა, ვერ იტყოდა, რომ ეს შევარდნაძემ გააკეთა? ვერ იტყოდა ამას საერთაშორისო ტრიბუნებიდან? მაგრამ არ გააკეთა იმიტომ, რომ საქართველოსთვის იქნებოდა ცუდი და კარტბლანშს მისცემდა სეპარატისტებს და რუსებს. საერთაშორისო სამართლის თვალსაზრისით, მნიშვნელობა არა აქვს,  რომელი ხელისუფლება აშავებს, კარგი თუ ცუდი. თუ იტყვი რომ იმან დააშავა, ასე იგი ქვეყანამ დააშავა. სააკაშვილს არც ერთხელ არ გაულანძღია შევარდნაძე ამ მიმართულებით, და რას აკეთებენ ივანიშვილი და ღარიბაშვილი? სადაც მიდიან, ყველგან გაიძახიან, რომ ეს რეფორმები, ყველაფერი ტყუილია, ბუტაფორიაა, რომ მან დაიწყო ომი. ეს ყველაფერი არის მტრის დაკვეთა. და შეგნებულად აკეთებს ამას ვინმე თუ შეუგნებლად, არა აქვს მნიშვნელობა, დავალება აქვს პუტინისგან ივანიშვილს და ივანიშვილისგან ღარიბაშვილს თუ თავიანთი უვიცობისა და გაუნათლებლობის გამო ასხამენ მტრის წისქვილზე წყალს, რა გაანსხვავებაა? ქვეყანას ვნებენ, ამაშია უბედურება. ეს სისულელით თუ მოსდით და არა აგენტურული დავალებით, ეს ბევრად უფრო საშიშია, ვინაიდან დავალებას მალე აეხდება ფარდა და ხალხი გასცემს პასუხს, თუ სისულელეა, სისულელეს არ აქვს საზღვარი და დასაშვები ხდება სულელების ყოფნა ხელისუფლებაში. ან ეხლა რას აკეთებს? ნაკლებ სისულელეს? მისი წყალობით, საარჩევნო კამპანია მიდის მძიმედ და აგრესიულად, ნაციონალების დადანაშაულების, ლანძღვა-გინების ფონზე. რას ნიშნავს როცა პრემიერი ამბობს „არ დავუშვებთ სხვა ძალის გამარჯვებას“? თან, როცა იქვე ამბობს რომ ეს თვითონ იმ რეგიონებისთვის იქნება ცუდი, არ არის ეს პირდაპირი მუქარა? რეპრესიებით, ტრანსფერების არ მიცემით და ა.შ? მათ უკვე დააყენეს ეჭქვეშ ამ არჩევნების ლეგიტიმურობა, დემოკრატიულობა.

– კიტოვანი გამოჩნდა იმ რუსთაველზე, რომელიც დაანგრია, რაც არავის გაუპროტესტებია. ახლა იარაღის დაკანონებას ითხოვს თავისი ბიჭებისთვის, ღარიბაშვილი ამბობს რომ ის უკანონოდ იყო დასჯილი ნაციონალების მიერ…

– კიტოვანი შევარდნაძის დროს გამოვიდა ციხიდან, წავიდა, “გრუს” აგენტია, ეს ყველამ იცის, იმიათ ტერიტორიაზე იყო, უბრალოდ ტახტრევანით არ შემოგვიყვანია უკან, ალბათ ამას გულისხმობს ღარიბაშვილი. ღარიბაშვილი ამბობს, რომ ახლობელია მისი კიტოვანი, ღმერთმა მშვიდობაში მოახმაროს, გასაგებია უკვე ღარიბაშვილი ვინაა, თუკი კიტოვანი მისი ახლობელია… ვოლსკი ამბობს, რომ თურმე კიტოვანს ბევრი კარგი გაუკეთებია… ესენი და კიტოვანი სულიერი ძმები არიან, ვერ იმალება ის ფაქტი რომ ამათი აზროვნება არის კიტიოვანისებურ-მხედრიონისებური. ვერ გეტყვით საშიშია თუ არა კიტოვანი, ეგ იარაღს რომ ითხოვს, შეიძლება უკვე აქვს კიდეც და შეიძლება კიდეც მისცენ და დაუკანონ, ცხადია იქ სულ სხვა იქნება ხელმძღვანელი და გონებაჩლუნგ კიტოვანს არავინ არაფერს შეეკითხება.  მე მაინც ვფირობ რომ ის ხალხის დაშაშინებლადაა გამოყვანილი ასპარეზზე, იმიტომ რომ კიტოვანის ხსენებაზე ხალხს შიში უჩნდება. არაერთი კრიმინალი იყო გადახვეწილი საქართველოდან, მათზე დევნა არ იყო, მაგრამ ისინი არ ჩამოდიოდნენ, რადგან მათთვის სასუნთქი გარემო არ იყო საქართველოში, ახლა ყველა კრიმინალისთვის და კანონიერი ქურდისთვის საუკეთესო გარემოა და მნიშვნელობა არა აქვს შეცვლი თუ არა კანონს. რაც გინდა დააბზრიალოს თვალები ჩვენმა ირაკლიმ, მარიხუანის ლეგალიზაცია არ მოხდებაო, ეს არის სასაცილო. ჯერ ერთი, მარიხუანის ლეგალიზაცია რომ არ მოხდება, ეს არის ცუდი, მაგრამ ტრაგედია არაა, ტრაგედია ისაა რაც ხდება, მომიატა ნარკოტიკების მოხმარებამ, „კრაკადილი“, ჩაცუცქული ბიჭები, მოიმატა ამ ნიადაგზე სიკვდილიანობამ, ჰყვევის კრიმინალი და გვიმტკიცებენ რომ დაკლებულია, გარდა ამისა, ყველამ იცის ის რომ ყოფილი პოლიტპატიმარი ეს არის უკვე მაგათი ზონდერი, სადაც უნდა გააგზავნიან და ვისაც უნდა აცემინებენ, ან თვითონ გაილახებიან, მაგრამ თავის წილს რაღაცას მიიღებენ. სრული ქაოსია, სადაც არავინაა დაცული და ასეთ პირობებში ჩატარებული არჩევნები, ვერანაირად ვერ იქნება დემოკრატიული. თუმცა ვერ ვიტყვი, რომ ხალხში უკვე აკუმულირებული ის შეგნება, როგორ უნდა მოიქცეს ასეთ ვიტარებაში არჩევნებზე. 2 წელი კიდევ ეს ხელისუფლება უნდა იყოს და თუ ეს ხალხი თვლის, რომ მოატყუეს, ეს ამ არჩევნებზევე უნდა უთხრას ამ ხელისუფლებას, თუ კიდევ მათ მისცემენ ხმას, ამი ეტყვიან – „ეგრე გააგრძელე“ და ვწუხვარ, ეს ხალხი კიდევ უფრო შავ დღეში ჩავარდება. თუ ახლავე შეანჯღრევენ ამ არჩევნებზე, ასე მოხდება. პირადად ჩემი სურვილია, გონს მოეგოს ეს ხელისუფლება,  ხადურის კოჭლ და ბრმა ფინანსურ პოლიტიკა კი არ გატარდეს ქვეყანაში, დაეყრდნოს პროფესიონალებს და გააუმჯობესონ მდგომარეობა ამ 2 წლის განმავლობაში, თუ უნდათ რომ ეს ქვეყანა არ გადაიჩეხოს ხრამში, თორემ თვითონაც გადაყვებიან აუცილებლად და სამწუხაროდ ჩვენც გადავყვებით, ამიტომ ამ არჩევნებზე ჩვენ მოუწოდებთ ხალხს რომ აგრძნობინონ ეს, გამოაფხიზლონ ეს მთავრობა.

– ანუ ყვითელი აუნთონ.

– დიახ, ყვითელი აუნთონ. ამ ხელისუფლებამ კი დაიწყოს მუშაობა. მე პირადად როგორც ნაციონალური მოძრაობის პირველი ნომერი, მზად ვარ ვითანამშრომლო მათთან. გავუზიარო, რა გამოცდილებაც მაქვს დაგროვილი, მაგრამ ისინი არიან მზად ამისთვის? მოერევიან თავის აგრესიას? რომელიც მათი შიშითაა გამოწვეული? მათ ეშინიათ ნაციონალური მოძრაობის, ეშინიათ მიხეილ სააკაშვილის, რომელიც სულ სხვაგანაა და სასაცილო რჩევებს აძლევენ უკრაინის პრეზიდენტს რომ არ მოუსმინოს სააკაშვილს. ეს არის ძალიან დამამცირებელი! თავმოყვარე ადამიანი რჩევას არ მისცემს იმას, ვინც რჩევას არ ეკითხება… ვურჩევ, ნაცმოძრაობის შიში დაძლიონ, იმიტომ რომ ნაციონალური მოძრაობა იქნება თუ სხვა იქნება, აუცილებლად შეიცვლებიან და ისე მოიქცნენ რომ შეიცვალნონ მშვიდობიანად და არა სასტიკი დამარცხებითა და აგრესიული მეთოდებით, ხალხი რომ ქუჩაში დასდევდეს ქვებით. ის კი არა ახლა რომ მოგზავნილი, ფულგადახდუილი ხალხი დაგვდევს ჩვენ… თუ შიშს ვერ მოერევიან, წინ ვერ წავლენ, თუ წინ ვერ წავლენ, ქართველი ხალხი, უმრავლეოსობა ეტყვის მათ უარს, იმ ნდობაზე, რომელიც მათ ივანიშვილს გამოუცხადეს, ივანიშვილი სად არის? – ფაფუ.

კოჰაბიტაცია, როგორც ბედის ირონია

რას ურჩევს „ოცნებას“ ნიკა რურუა

nika_rurua_9503_

დაიბეჭდა გაზეთ “ქრონიკა+” -ში. 

რეზო შატაკიშვილი

რას ფიქრობს ანტიდისკრიმინაციულ კანონზე,  ეკლესიისა და დღევანდელი უმრავლესობის დაპირისპირებაზე, რატომ არ უნდა იყოს თბილისის მერი ვინმეს ფინია და რისგან იკავებს თავს ნიკა რურუა?

„ქრონიკა+“ ნიკა რურუას ესაუბრება.

 – ანტიდისკრიმინაციულ კანონის მიღებას წინ უძღვოდა, კონსტიტუციაში დისკრიმინაციული ჩანაწერის გაკეთების მცდელობა, რომლის მიხედვით ოჯახი მხოლოდ ქალისა და მამაკაცის ერთობაა, დისკრიმინაციული არა უმცირესობების თვალსაზრისით,  არამედ იმით რომ სადაც დედა ან მამა არაა, ოჯახი არ გამოდიოდა. გამოდიოდა რომ ილია ჭავჭავაძე ოჯახში არ გაზრდილა…

–  ვერ ვიტყვი რომ ეგ დისკრიმინაციულია, უფრო რაღაც ღია კარის მტვრევას ჰგავდა,  ტრადიციული საზოგადოება ვართ და ოჯახს ვეძახით ქალისა და მამაკაცის ერთობას.  ცხადია, თუ ერთ-ერთი მოკვდა, ამ ოჯახმა ოჯახის სტატუსი არ უნდა დაკარგოს. ის რომ ოჯახი ერქვას ერთსქესიანთა ერთობას, ეს საკამათო საგანია და ამაზე ჩამოყალიბებული არ არიან ბევრად უფრო დემოკრატიული  ევროპული ქვეყნები, ასვე აშშ. ერთსქესიანთა ერთობა, ჩემი აზრით, არაა ოჯახი, მაგრამ  მიუხედავად ამისა, ადამიანებს აქვთ უფლება, რომ თავისი პირადი ცხოვრება ისე მოაწყონ, როგორც თვითონ უნდათ.  რაც შეეხება ანტიდისკრიმინაციულ კანონს, ეს კანონი არის კონსტიტუციაში უკვე ჩადებული პრინციპის გამეორება და არ მესმის რაში დასჭირდათ ამ კანონის ამ წუთას წინ წამოწევა, ქვეყანაში დაგროვრილი სოციალური და ეკონომიკური პრობლემების  გადასაფარად? არ ვიცი.  ამ ხმაურში ხელისუფლება გამოჩნდა პროევროპულ, პროდასავლურ და ადამიანის უფლებებზე ორიენტირებულ ძალად.  მოტივაცია ჩემთვის უცნობია, მაგრამ რადგან დღის წესრიგში დადგა ამ კანონის მიღება, უნდა მიღებულიყო კიდეც. დაუშვებელია ადამიანის დისკრიმინაცია რელიგიური, ეთნიკური კუთვნილების, კანის ფერის, მათ შორის სქესობრივი ორიენტაციის გამო. ადამიანი თვითონ ირჩევს თავის პირად ცხოვრებას, ხანდახან არც ირჩევს, ასეთად იბადება, ამიტომ არაფრით არ შეიძლება რომ მისი დაჩაგვრა აკრძალული არ იყოს. უმცირესობებს დაცვა იმიტომ სჭირდებათ, რომ უმცირესობა სუსტია თავისი მოცემულობით, რადგან ის არის უმცირესობა და უმრავლესობისგან განსხვავებული. ამიტომაც როდესაც ეკითხები, ჩვენ ევროპელ პარტნიორებს, უნდა გქონდეს თუ არა უმცირესობების  სპეციალური დაცვის მექანიზმები, ცხადია გპასუხობენ, რომ დიახ. უმცირესობა იმისია, რომ დაცვა სჭირდება, სხვანაირად მათზე შეიძლება ნადირობა ატყდეს, გამოცხადდეს ღია სეზონი და ვისაც მოესურვება, შეეძლება ამ ხალხს წამოარტყას, დაჩაგროს, გალანძღოს, შეავიწროოს და მოკლას კიდეც. ასეთი შემთხვევევბი ბევრია და დემოკრატიულ საზოგადოებებში  ამიტომაც იცავს მათ კანონი განსაკუთრებულად. ეს სულაც არ ნიშნავს იმას, რომ მათ რაიმე პრივილეგია ექნებათ. უმცირესობას რომ პრივილეგია მიანიჭო,  უმრავლესობის დისკრიმინაცია გამოვა, აქ საუბარია იმზე, რომ არ უნდა დაჩაგროს ადამიანი, იმიტომ რომ უმცირესობაშია.

– ამ კანონის მიღება, ხელისუფლებას კი წარმოაჩენს პროდასავლურ ძალად, მაგრამ რეალურად ეს ხომ არ გამოიწვევს საზოგადოებაში პროდასავლური ღირებულებების დისკრედიტაციას?

– თუ ხელისუფლება საზოგადოებას კარგად არ აუხსნის, შესაძლოა გამოიწვიოს,  იმიტომ რომ რუსეთი, ჩვენი მტერი ამ წუთას, ძალიან სარფიანად იყენებს ამ პროპაგანდას და ყველანაირ საკამათო თემას დასავლურად ასაღებს. სინამდვილში, დასავლეთი ბევრად უფრო პურიტანული, კონსერვატიულია, ლიბერალურ საფრანგეთში იგივე ერთსქესიანთა ქორწინების წინააღდეგ მილიონიანი დემონსტრაცია მოეწყო. ვერ ვიტყვით რომ ერთსქესიანთა ქორწინება დასავლური ღირებულებაა, დასავლური ღირებულება ადვილად დასაჩაგრის დაცვაა, ესაა ღირებულება, თორემ ყველანაირი ხალხი არსებობდა ჩვენ ქვეყანაში და იარსებებს და უკუნითი უკუნისამდე.

– მაგრამ აქ ისე ფორმდება, რომ ამას ითხოვს დასავლეთი, მიბმულია ასოცირების ხელშეკრულებაზე და ცუდად ინფორმირებულ საზოგადოებას აღარც ევროპა უნდა და აღარც მასთან ასოცირება.

– ეგ ტყუილია! არანაირი მსგავსი მოთხოვნა არ არსებობს ასოცირებისთვის, არც ნატოს, არც ევროკავშირის წევრობისთვის! ვიმეორებ, ეს არის სისულელე და ტყუილი, ვინც ამას აკეთებს, ის ხელს უწყობს ჩვენი ქვეყნის იზოლაციას და რუსეთის კლანჭებში ჩავარდნას. ასეთი მოთხოვნა არ არსებობს, მაგრამ თუ შეეკითხები, რას გეტყვიან? გეტყვიან რომ უმცირესობა დასაცავია. 17 მაისს ჩვენ ვნახეთ, საზოგადოების ერთი ნაწილის  ძალიან არასასიამოვნო , საკმაოდ ველური ქმედება. ადამიანების აბსოლუტურად უვნებელ, პატარა ჯგუფს ექცეოდნენ აგრესიულად და პოლიციას რომ არ გაეყვანა ეს ხალხი, შეიძლება  უბრალოდ ჩაექოლათ, რაც ჩვენი განუვითარებლობის შედეგია და გვაყენებს ისეთი ქვეყნების დონეზე, როგორიცაა ავღანეთი, ერაყი. არ უნდა გვეშინოდეს, ჩვენ რწმენას, ტრადიციას ვერავინ  ვერ წაგვართმევს, თუ ეს რწმენა მტკიცედ გვექნება. ეს არის აბსოლუტურად ირაციონალური შიში, ვერანაირი პროპაგანდა ვერ დაგვაკარგვინებს ჩვენ ვინაობას, ჩვენ სახეს.

– რაში დასჭირდათ ღია კარის მტვრევა, კონსტიტუციის  კანონად გამეორება, ხომ არ შედის ეს რუსეთის ინტერესებში? თორემ, ეს რომ ევროპის მოთხოვნა ყოფილიყო, რაღაც მეეჭვება ნაციონალებს ვერ მიეღოთ 9 წლის მანძილზე.

– არ ვიცი ამ წუთას ვისი დავალებით მოქმედებდნენ, ან საერთოდ დავალებით მოქმედებდნენ თუ უბრალოდ ეს იყო ყურადღების გადასატანი ფანდი, მაგრამ ამ კანონს და მის წინააღდეგ შექმნილ ასეთ ნეგატიურ ფონს ნამდვილად გამოიყენებენ რუსეთის სპეცსამსახურები ანტიდასავლური პროპაგანდისთვის. რუსეთი ამას მხოლოდ ჩვენთან კი არა, ბევრგან აკეთებს. დასავლეთს ხატავენ როგორც ტრადიციული ცხოვრების უარმყოფს. არადა პირიქითაა, დასავლეთი ძალიან კონსერვატიულია, მაგრამ ამავე დროს იქ დაცულია უმცირესობების უფლებები, ესაა თავისუფალი სამყარო, სადაც არავინ არ იჩაგრება, ასევე დასავლეთი არის კარგი ჯანდაცვა, აწყობილი ეკონომიკა, კარგი განათლება, მაღალი ტექნოლოგიები,  დისციპლინა, წესრიგი, დაცული სიბერე და არა გარყვნილება. ხელისუფლებამ ეს კარგად უნდა ახსნას და ფრთხილად უნდა იყვნენ ასეთი ინიციატივებით არ გაუკეთონ ჩვენ პროდასავლურ კუსრსს საბოტირება, ვიმეორებ ჩვენი მტერი, დიდ ენერგიას, დიდ ფულს ხარჯავს იმაზე, რომ ყველაფერი დასავლურის გაშავება, დემონიზაცია და დისკრედიტაცია მოხდინოს ჩვენ საზოგადოებაში. სამწუხაროდ, ჩვენ ხალხს, რაღაც ნაწილს, ჯერ კიდევ სჯერა ამ ლეგენდებისა და მითების და მათთან კარგი ახსნა-განმარტებითი, შემეცნებითი სამუშაოა ჩასატარებელი.

– ამ კანონის მიღებისას, ეკლესია კიდევ ერთხელ, ღიად ჩაერია საკანონმდებლო საქმიანობაში, საპარლემენტო კომიტეტის სხდომა დაემსგავსა სინოდის სხდომას. იყო მუქარაც რომ ამ კანონის მიღების შემთხვევაში ლოცვებში აღარ მოიხსენიებდნენ. სადამდე მოგვიყვანს ეკლესიის და დღევანდელის ხელისუფლების დაპირისპირება?

– მე ზოგადად ეკლესიასთან ყველანაირი დაპირისპირების წინააღმდეგი ვარ. ეკლესია, ჩვენი ისტორიის განმავლობაში იყო ქართველი ერის შემკვრელი ძალა.  ჩვენი დასავლური არჩევანის ერთ-ერთი მთავარი ფაქტორი იყო ჩვენი ქრისტიანობა, ჩვენი ეკლესია, მაგრამ დღეს სამწუხაროდ ხდება რთული პროცესი, ეკლესია ერევა პოლიტიკაში, რაც არასწორია თვითონ ეკლესიიისავე წესებით. მაცხოვარმა თქვა, მიეცით კეისარს კეისრისა და ღმერთს ღვთისა. სახელმწიფოს ფუნქციებში ეკლესია არ უნდა ჩაერიოს, ისევე როგორც სახელმწიფო არ უნდა ჩაერიოს ეკლესიის ფუნქციებში. ეკლესიას აქვს ყველა ძალა, რომ ის, რაც მას არასწორად მიაჩნია, შემეცნებით, ლოცვით, დარწმუნებით, ქადაგებით აუხსნას მრევლს, მაგრამ არ აქვს უფლება რომ დაემუქროს პოლიტიკურ ძალას შეჩვენებით, ანათემით. ეს ისევ და ისევ ეკლესიის დისკრედიტაციას გამოიწვევს,  გაირკვევა რომ ეკლესიაც ერთ-ერთი პოლიტიკური ძალაა.

– დაწყევლეს კიდეც სააკაშვილი, ახლა ოცნებას მიადგნენ, ამ ეტაპზე ლოცვებში არმოხსენიებით ემუქრებიან.

– ეს ძალიან რეგრესული ნაწილია ეკლესიის, ამ საქციელით მხოლოდ და მხოლოდ აბრკოლებენ ადამიანებს რომ მივიდნენ ეკლესიაში და სიმშვიდე ჰპოვონ. ამ ხალხს, ვინც წყევლა-კრულვით, მუქარით ცდილობს ადამიანებზე ზემოქმედებას, ძალიან ცოტა აქვთ საერთო ქრისტიანობასთან. მე ვთვლი, რომ დღევანდელი ოპოზიცია, ნაციონალური მოძრაობაც და ნებისმიერი სხვაც, იქცევა ღირსეულად და კეთილგონივრულად, როცა ამ დაპირისპირებაში არ ემხრობა ამ ძალებს. ეკლესია მისტიური მოძღვრების ინსტიტუტია და მიწიერ ამბებში ხშირად გამოუტანია საერო ცხოვრებისთვის არასწორი გადაწყვეტილებები.

– მათ შორის ქართუილ ეკლესიასაც, როდესაც ვლაპარაკობთ, ქართული ეკლესისს როლზე, უნდა გავიხსენოთ რუის-ურბნისის კრების აუცილებლობაც, ანტონ კათალიკოსიც, რომელმაც დაგვიწვა „ვეფხსიტყაოსანი“…

– კი, როდესაც პოლიტიკაში ცხვირს ყოფს რელიგია, ეს ცუდად მთავრდება პოლიტიკისთვისაც და პირველ რიგში რელიგიისთვისაც. კათოლიკურ ეკლესიას დღემდე შავ ლაქად აქვს ღვთის სახელით ჩატარებული ინკვიზიცია. უამრავი უდანაშაულო ადამიანი აბსოლუტურად გამოგონილი, შეშლილი, ირაციონალური შიშების გამო ცოცხლად დაწვეს, რაც ნამდვილად არაა ქრისტიანული საქციელი,  მაგრამ აქამდე მიდის საქმე, როდესაც ეკლესია ერევა საერო ცხოვრებაში უხეში ძალით და პოლიტიკური მიზნებით.

ახლოვდება ადგილობრივი არჩევნები, დღევანდელი რეიტინგებიდან, საზოგადოების განწყობებისგან გამომდინარე, როგორ ფიქრობთ, რა შანსი აქვს, გახდება ნარმანია მერი? თუ თბილისს კვლავ ნაციონალი მერი ეყოლება.

– მარჩიელობისგან თავს შევიკავებ, მთავარია არჩევნები ჩატარდეს გაყალბების გარეშე და გაიმარჯვოს იმან, ვისაც მეტი თბილისელი მისცემს ხმას. ტრაგედიას ვერ ვხედავ ვერც ერთი კანდიდატის გამარჯვებაში, ტრაგედია იქნება თუ არჩევნები გაყალბდება.  გაყალბებული არჩევნები არის რეცეპტი უარესი ცხოვრების, ნიჰილიზმის და დიქტატურის საბოლო ჯამში. თბილისი მერი უნდა იყოს კომპეტენტური ადამიანი, კარგი მენეჯერი, უნდა ჰქონდეს  სამეურნეო გამოცდილება, ხედვა და არ უნდა იყოს არავისი ფინია, უნდა იყოს დამოუკიდებელი ადამიანი.

– ესეც თვისობრივად ახალია, ქართულ პოლიტიკაში, აქამდე პრეზიდენტები ვინც გვაყვდა, ზვიად გამსახურდია, არავისი კაცი არ ყიფილა, არც შევარდნაძე, არც სააკაშვილი, კაცის კაცი არც ერთი არ იყო განსხვავევბით იგივე მარგველაშვილისგან, რომელიც ივანიშვილის კაცი იყო.

– მარგველაშვილი ამტკიცებს რომ ეს სტერეოტიპი არაა სწორი, რადგან ივანიშვილი  მისით უკმაყოფილოა, ეს ნიშნავს რომ მარგველაშვილს არ უნდა რომ კაცის კაცი იყოს და ეს კარგია. ის თუ მეტად დამოუკიდებელი იქნება და მეტად უერთგულებს კონსტუიტუციას და საკუთარ პრინციპებს და ღირებულებებს, რომელიც მას გააჩნია, უკეთესი იქნება ქვეყნისთვის.  მინდა მოვუწოდო ქართულ ოცნებას, მათ დიდი ხანი იმეორეს „კოჰაბიტაცია“ როგორც რაღაცა ცუდი, ახლა კეთილი ინებონ და ეს კოჰაბიტაცია დაამყარონ საკუთარ, არჩეულ პრეზიდენტთან, რომელსაც თითქმის არც ერთი მინისტრი აღარ ეურთიერთება, მის ზარსაც აღარ პასუხობენ. გასაგებია რომ რაღაც მიზეზების გამო, რომელიც მე არ ვიცი, მარგველაშვილი არ მოწონს მათ წინა მმართველს, და დღევანდელ სპონსორს, რომელიც ფაქტობრივად დღევანდელი ხელისუფლების ჩრდილოვანი მმართველია, ივანიშვილს ვგულისხმობ.

– გაებუტა.

– არ მოსწონთ ერთმანეთი, მაგრამ ქვეყანას სჭირდება რომ მთავრობამ და პრეზიდენტმა კოჰაბიტაცია დაამყარონ. ეს არაა სალანძღავი სიტყვა, როგორც მათ იმეორეს ამდენი ხანი და ახლა სჭირდებათ საკუთარ პრეზიდენტთან. ბედის ირონიაც ამას ჰქვია! ახლა მოვუწოდებ მათ, კოჰაბიტაციაში შევიდნენ საკუთარ პრეზიდენტთან. პრეზიდენიტისა და მთავრობის გაბუტვა მომასწავებელია კონსტიტუციური კრიზისის,  რაც ნამდვილად არ ჭირდება ჩვენ პირობებში მყოფ ქვეყნას.

– ასეთი რამ ბოლო 20 წლის საქართველოს არ ახსოვს, პრეზიდენტებს ამხობდნენ, რევოლუციებს უწყობდნენ, მაგრამ არ ებუტებოდნენ პრეზიდენტს. ესეც რაღაც ახალია.

– გაბუტვა სჯობს დამხობას. ჩვენი მიღწევა იყო ის რომ უზრუნველვყავით ძალაუფლების მშვიდობიანი გადაცემა, იმედი მაქვს ძალაუფლების შემდეგი გადაცემაც იქნება მშვიდობიანი და იქნება ყოველგვარი რეპრესიებისა და დევნის გარეშე, რაც დღეს სახეზეა სამწუხაროდ.  დაპატიმრებული არიან მინისტრები, პრემიერ მინისტრი, ითხოვენ პრეზიდენტის დაკითხვას. ეს არის ძალიან ცუდი პრეცედენტი, ყველას ეცოდინება რომ ძალაუფლების დაკარგვის მერე,  მასაც იგივე მოუვა. ყველა ხელისუფალს უნდა ჰქონდეს მოტივაცია, რომ ძალაუფლება დათმოს და არ ეშინოდეს იმის, მე თუ დავთმობ, ჩამომახრჩობენ, რომ ამის შიშით არ  ჩაებღაუჭოს ძალაუფლებას და არ დაამყაროს დიქტატურა. პოლიტიკური რეპრესიები გვერდზეა გადასადები და როგორც ჩვენმა ყველაზე ძლიერმა მოკავშირემ, შეერთებულმა შტატებმა და მისმა პრეზიდენტმა გვირჩია, უნდა ვიყუროთ წინ და არა უკან.

– როდესაც ხელისუფლება ჩადის შეცდომებს  ამ სისწრაფით და კარგავს რეიტინგს, იქმნება საფრთხე, რომ ხელისუფლება ვერ მივიდეს ვადის ამოწურვამდე და დადგეს ვადამდელი არჩევნების აუცილებლობა, ან რევოლუციური გზით განვითარდეს მოვლენები.

– რევოლუციური გზით საქართველოში აღარაფრის მოხდენა არ შეიძლება, ჩვენ ეს გავიარეთ, განვლილი ეტაპია და უკან ეს ნაბიჯი არ უნდა გადავდგათ. რევოლუციური გზით მოხდება ცვლილება, თუ ხელისუფლება გააყალბებს არჩევნებს, მაშინ აქვს ამომრჩეველს ასეთი მთავრობის გადაგდების უფლება, და ამას აღიარებს გაეროს ადამიანის უფლებების საყოველთაო ქარტია. მთავრობა, რომლიც აგებს არჩევნებს, მაგრამ მაინც არ თმობს ძალაუფლებას, მისი გადაგდება შესაძლებელია. მაგრამ მთავრობა, რომელიც არის არაპოპულარული, წარუმატებელი, მხოლოდ და მხოლოდ არჩევნებით უნდა იქნეს გასტუმრებული. რაც შეეხება ვადამდელ არჩევნებს, ეს არაა ტრაგედია, ჩვეულებრივი კონსტიტუიციური პროცესია.

– აქმადე რომ მივიდეს საქმე, დღეს  ნაციონალური მოძარობა არის თუ არა მზად იმისთვის, რომ კვლავ ხელში აიღოს ძალაუფლება?

– ვერ გეტყვით. ნაციონალურ მოძრაობაში დაწყებულია რეფორმა, რომელიც ბოლომდეა მისაყვანი, რომ გახდეს ნამდვილი, დასავლური ტიპის პოლიტიკური პარტია.  მე არ ვარ პარტიის წევრი, მაგრამ იქ ჩემი ბევრი მეგობარი, თანამოაზრეა. მოგეხსენებათ, მე და ჩემი სხვა მეგობრები ვაკეთებთ გაზეთ „ივერიას“ და გვაქვს საზოგადოებრივი მოძრაობა „ივერია“, რომელიც აქტიურად მონაწილეობს პოლიტიკურ პროცესებში, ამიტომ ნაციონალურ მოძრაობას მე არ განვიხილავ ერთადერთ ოპოზიციურ ძალად, არის ბევრი სხვა ადამიანი, რომელიც ოპოზიციურად არის განწყობილი, მაგრამ არ არის ნაციონალურ მოძერაობაში.

– როდეასც მოახლოვდება არჩევნები, თქვენი მოძრაობა ხომ არ იქნება ცალკე პოლიტიკური ძალა?

– არა, არა, ამ წუთას არ გავასწრებ მოვლენებს, ჩვენ ვართ საზოგადოებრივი მოძარობა, მაგრამ ბუნებრივია აქტიურად ვმონაწილეობთ პოლიტიკურ ცხოვრებაში.

– თქვენ მართლაც არ იყავით პარტიის წევრი, მაგრამ თქვენი ეს განცხადება სიახლე აღმოჩნდა ბევრისთვის და აღიქვეს, რომ ემიჯნებოდით ნაციონალებს.

– არავის არ ვემიჯნები, იქ უმეტესობა ჩემი მეგობარია, მაგრამ ვთვლი რომ ჩემთვისაც უკეთესია და ქვეყნისთვისაც,  თუ არ ვიქნები მე ხეშებოჭილი რომელიმე პარტიული ყოველდღიურობით და პროგრამით. მირჩევნია ვაკეთო ის, რასაც ვაკეთებ და თანავუგრძნო ძალას, რომელიც მიმაჩნია პროგრესულ ძალად. პროგრესული ძალების გაერთიანება ჩვენ ქვეყანაში არ დამთავრებულა და ის არ მთავრდება ერთი რომელიმე პარტიით.  ეს პროგრესული ძალები არიან და იმედი მაქვს, რომ კიდევ ვიხილავთ ქვეყნისთვის გულანთებულ და კომპეტენციით წელგამაგრებულ ხალხს ქართულ პოლიტიკაში.

 

განცხრომა ოცნებებში!!! – „ეგონა“, „გეგონა“, „მეგონა“…

 

15 ოქტომბერი, 2012 წელი, გაზეთი “პრაიმტაიმი”

რეზო შატაკიშვილი

„ეგონა“, „გეგონა“, „მეგონა“… ამ ზმნის უღლება სწორედაც რომ უპრიანია ბოლო ხანს განვითარებული მოვლენების გადამკიდე.

ყველას რაღაც ეგონა. მაგალითად, ბიძინა ივანიშვილს ეგონა, რომ პარლამენტი აირჩევდა პრემიერ-მინისტრად და არ დასჭირდებოდა სააკაშვილის წარდგინება. აღარაფერს ვამბობ იმაზე, რომ ეგონა, სააკაშვილი არ აღიარებდა მარცხს, მეტიც, არ გააყალბებდა არჩევნებს… მას საერთოდ სხვაგვარი ეგონა იმ ქვეყნის კონსტიტუცია, რომელიც უნდა მართოს. ეს უკვე აღმოაჩინა და ახლა უკვე სხვა რამ ჰგონია – „ჭკუაზეა მოსაყვანი კონსტიტუციაო“. ქვეყნის უმთავრეს კანონს რომ ახალი მმართველი ასე უყურებს, ხომ წარმოგიდგენიათ რას უპირებს სხვა, რიგით კანონებს. და კიდევ: მას ჰგონია, რომ ჭკუაზე მოიყვანს კონსტიტუციას. მაგრამ როგორ ახლებს ხელს კონსტიტუციას, როდესაც საკონსტიტუციო უმრავლესობა არა ჰყავს? მას ისევ ჰგონია, რომ უმრავლესობას შექმნის. უმრავლესობას იმ ნაციონალი დეპუტატების ხარჯზე, რომელიც განუდგება სააკაშვილს. ვნახოთ, აოცნებდებიან თუ არა ნაციონალი დეპუტატები და აუნთებენ თუ არა მწვანეს ბიძინას კონსტიტუციის „მოსაჭკვიანებლად“. ცალკე თემაა, რისთვის სურს ბიძინას.

მე რატომღაც მართლა კვალიფიციური იურისტი მეგონა თეა წულუკიანი, მაგრამ  ისეთი რამ თქვა „იმედის“ ეთერში – გამაოგნა. არ ვიცი, რა ეგონა და რა ფუნქციების ჰგონია იუსტიციის სახლები. ჰკითხეს, იუსტიციის სახლის სერვისით თუ გისარგებლიათო და რა უპასუხა? „მე არ მისარგებლია, იმიტომ, რომ მიხეილ სააკაშვილმა ჩემთვის საქართველოში დაბრუნებისას ვერ მოასწრო მოქალაქეობის ჩამორთმევა…“

რა ჰგონია, იუსტიციის სახლებში მხოლოდ მოქალაქეობაჩამორთმეულნი დაიარებიან?

ირაკლი ალასანიასაც ბევრი რამ ეგონა. ეგონა, საპრეზიდენტო კანდიდატი იყო, მივიდა ბრიფინგზე და აღმოაჩინა, რომ არ იყო –  ივანიშვილმა ვახტანგ ხმალაძე მოიხსენია ამ კონტექსტში, ისიც სამარქაფოდ, უფრო იმისთვის, რომ გაენელებინა ის ტკივილი, რომელიც ხმალაძეს მიადგა – მას უკვე თავი მთელი პარლამენტის თავმჯდომარე ეგონა და გაიგო, რომ მარტო იურიდიული კომიტეტი შერჩა ხელში.

ალასანია პრეზიდენტობის კანდიდატი ვერ იქნება – ეს პირველი შოკი იყო მისთვის იმ დღეს, მეორე შოკმაც არ დაახანა – გაიგო, რომ შს მინისტრი ვერ იქნება, მესამე შოკი – გენშტაბს პრეზიდენტი ნიშნავს… არადა, რამდენი რამ ეგონა? ერთ დღეში სამი შოკი მართლაც მეტისმეტია. ბატონ ბიძინას იქნებ დაენდო ეს მუდამ ღიმილიანი ალასანია.

მხოლოდ ალასანია იდგა ბადრი მთვარესავით სააკაშვილი-ივანიშვილის შეხვედრის შემდეგ რომ გამოეფინენ პრეზიდენტის რეზიდენციის წინ. ალასანია რომის პაპზე მეტი კათოლიკე გამოდგა – ბიძინას არ ეწერა სახეზე კმაყოფილება, ალასანია კმაყოფილი იყო. იხუმრეს კიდეც, ალასანია იმდენად ნაწყენია და იმდენად შოკშია – გაბმულად იღიმის წყენის დასამალადო.

მას ბევრი რამ ეგონა. არ ეგონა ის, თუ მისი საუბრები იწერებოდა და ეს საუბრები თუ ამდენს დააკარგვინებდა, თორემ ასე უხამსად არ მოიხსენიებდა ბიძინას, თავს აარიდებდა იმ მეტაფორებს, რომელიც სტყორცნა ლიდერს „აუ ეს რა ყ…“. ძვირი დაუჯდა ეს ყ..-ური მეტაფორა.

არც გუბაზს დაუჯდა იაფი, რომ გაიძახოდა მილიონები უნდა ვიშოვოო. ბიძინა ივანიშვილის ოჯახზე საუბარი, ემანდ ისე არ დაუჯდეს, საოცნებო არ გაუხდეს კარაქიანი პური. თუმცა, თუ ივანიშვილის მიერ წამოწეულ კადრებს გადავხედავთ, გამორიცხული არაა, კვლავ ის არნახული ინფლაცია დაიწყოს და გუბაზი უბიძინოდაც გახდეს მილიონერი. ემანდ ყველა არ გაგვითანაბროს ბატონმა ბიძინამ, ემანდ ყველას არ გვქონდეს 5 მილიარდი…

ჯერჯერობით, მხოლოდ ღარიბაშვილს შერჩა გინება. პირიქით, ლიდერმა მოუწონა კიდეც – „ეს რა გინება სცოდნიაო“. გინება მოუწონა? ეს თქვენ გეგონათ, თორემ მან ის მოუწონა – ღარიბაშვილმა ის რომ იცის, ვის აგინოს…

ივანიშვილმა იმდენი ვინმე წამოაყენა პოლიტიკური სასაფლაოდან, გეგონება მაიკლ ჯექსონის „triller“ უყურებ – ჯექსონი რომ მიდის და გვამები რომ საფლავებიდან დგებიან. მიდის „ბიძო“ და დგებიან ყორღანებიდან, ცოტაც და გოგლას წაგვიკითხავენ – „ისევ აღვსდექი, მუხრანის ბოლოს, ჩასაფრებული ვსინჯავ იარაღს…“.

„იარაღს სინჯავენ“, შურისძიების, ანგარიშსწორების ჟამი დგას. ასლანი მოდისო, ლევან მამალაძეო, კახა თარგამაძე, თენგიზ კიტოვანი… კინაღამ უნებურად ჯაბა იოსელიანიც დავწერე, მაგრამ ბატონი ჯაბაც რომ გამოგვეცხადოს, ლამის ეგეც აღარ გამიკვირდება.

ის გვპირდებოდა მთავრობას „ჯერარნახულს“ და გვიბოძა მთავრობა – ასჯერ ნანახი – ამირან გამყრელიძე ადრეც იყო მინისტრი, მინისტრი იყო დათო კირვალიძეც, მთავრობაში მუშაობა არც სოზარ სუბარისთვის არის უცხო, არც ირაკლი ალასანიასთვის… რევაზ შავიშვილი,  ნოდარ ჯავახიშვილი…

ვინც უკვე წარადგინა, ხომ წარადგინა და დარჩენილ პოსტებზე ისეთი კანდიდატურები გაჯაზდა, (ალეკო კარტოზია, მირცხულავა, ჩხობაძე), რომ ხალხს შიში გაუჩნდა პრეზიდენტის კანდიდატურად ალასანია-ხმალაძე კი არა, ემანდ ედუარდი არ წამოაყენოსო.

არადა, ხალხს ვინ ეგონა?

წინასაარჩევნო პერიოდში ერთმა მეოცნებემ „გამანდო“ – ვანო მერაბიშვილი ჩვენიანია, არჩევნების მერე გაიგებო. მაშინ მეგონა, რომ ეს მათი მორიგი ცალფეხა ოცნება იყო. თურმე მეგონა. მეგონა, იმიტომ, რომ ეს უბრალოდ ცალფეხა ოცნება კი არა, კარგად შორს გამიზნული მანევრი ყოფილა. ბევრმა, ვინც ხმა მისცა „ოცნებას“, არჩევნების შემდეგ, მას მერე, რაც ბიძინა ივანიშვილის კომენტარი მოისმინა, რომ ვანო მერაბიშვილიც გამოეთხოვებოდა პოსტს, გაიკვირვა, როგორ, ვანო აღარ იქნებაო? როგორც გაირკვა, მათთვის „მეოცნებეებს“ სწორედ ისევე გაუნდვიათ „ვანო ჩვენიაო“, როგორც მე გამანდეს. თუ კარგად გადავხედავთ მოვლენებს, გაირკვევა, რომ ამ მიმართულებით მუშაობა კარგა ხნის წინ დაიწყო. დაიწყო თავად ბიძინა ივანიშვილმა – საქართველოში დაბრუნებულმა „ჩაუფინა“ ერთი ორი კეთილი სიტყვა ვანო მერაბიშვილზე. უკვე ციხის კადრების შემდეგ, ვანო ახსენა ბედუკაძემ, ახსენა ირმა ინაშვილმა… ეს ყველაფერი დამაჯერებლობას მატებდა „მეოცნებე“ აქტივისტების რიგით ამომრჩეველთან მუშაობას ამ მიმართულებით. რატომ ვანო? მიზეზი მარტივია, თუკი რამ ეძვირფასება მოსახლეობას, ეს სწორედ ის უსაფრთხოებაა, რომელიც სწორედ ვანო მერაბიშვილის დამსახურებაა. გასათვალისწინებელია ის მზარდი რეიტინგი, რაც ვანო მერაბიშვილს არჩევნებამდე ჰქონდა. როგორც ჩანს, ეს კარგად გათვალეს „ოცნებაში“ და რიგ შემთხვევებში იხეირეს კიდეც ვანოს ფაქტორით.

ეს, რაც აქ გვეგონა… მაგრამ რა ეგონა პუტინს? ის, რომ აქ პოსტსაარჩევნო არეულობა დაიწყებოდა, კარს მომდგარ ჯარს შემოიყვანდა და საბოლოოდ მოუღებდა ბოლოს ნატოზე ოცნებას. მაგრამ მგონი პირიქით ხდება, ყოველ შემთხვევაში ამას მოწმობს პრეზიდენტ სააკაშვილისა და რასმუსენის სატელეფონო საუბარი. მე მგონი, ნატოს ეშინია, ქვეყნის ახალმა მეოცნებე ლიდერმა არ უგანოს და პირიქით აჩქარებენ კიდეც საქართველოს ნატოში მიღებას, რომ ეს 2014 წელს კი არ მოხდეს, როგორც აქამდე ამბობდნენ, არამედ 2013 წელს, სანამ აქ პრეზიდენტად სააკაშვილია. წინააღმდეგ შემთხვევაში, აშშ უბრალოდ უმცროს სტრატეგიულ პარტნიორს კი არა, რეგიონს კარგავს.

ეს რომ ვთქვი, ჩემმა ერთ-ერთმა კოლეგამ დაუვიწყარი რეპლიკით მიპასუხა: ისინი რეგიონს კარგავენ, ჩვენ მომავალს.

ბიზნესმენებსაც ბევრი რამ ეგონათ, ასე მაგალითად, ბიზნესმენებს ეგონათ, რომ მოგების გადასახადისგან განთავისუფლდებოდნენ – როგორც ჰპირდებოდნენ. როცა ეს შეახსენეს, უპასუხა, გასარკვევია, რამდენი შედის მოგების გადასახადიდან ბიუჯეტში, მე მგონი 30 მილიონი და შეიძლება ამაზე ვიფიქროთო. როცა უთხრეს, რომ 600 მილიონამდე შედისო, დაფიქრდა, უი, არაო და ოცნებაც „კაპუტ“.

ბიზნესმენებს ბევრი რამ ეგონათ, ახლა ინაღვლონ, როცა ფასების დაწევა მოსთხოვეს. აბა, რაიმე ხომ უნდა მოიმოქმედოს „ოცნებამ“ ოცნებების ინფლაციის შესაჩერებლად? ამას ემსახურება მგონი ის განცხადებაც – უმუშევრებისთვის შემწეობების დანიშვნას რომ აპირებენ, მაგრამ არ ასახელებენ რამდენი იქნება ეს შემწეობა. ჯერ ერთი, ხალხს დასაქმებას ჰპირდებოდნენ. ხალხს ეგონა დაასაქმებდნენ – ახლა გაარკვიეს, რომ ამას დიდი დრო და დიდი ფული უნდა (!), ჰოდა, ახლა შემწეობებს ჰპირდებიან – გაურკვეველი ოდენობით. ბევრს ჰგონია, ნაოცნებარი ხანა დაუდგა – არ იმუშავებს, მხართეძოზე წამოწვება და იცხოვრებს. მხართეძოზე წამოწოლას ვინმე ვინმეს უშლის? ცხოვრების და განცხრომის რა მოგახსენოთ. განცხრომა? კვლავ ოცნებებში. სხვა რას ითხოვთ პარტიისგან, რომელმაც სათაურად ეგზომ არაპრაგმატული რამ დაირქვა?

ესეც ჩვენი სულელური, ინფანტილური „მეგონა“, „ეგონა“ „გეგონა“

აინშტაინი ბრძანებდა: „ორი რამ არის უსასრულო, სამყარო და ადამიანის სისულელე, თანაც სამყაროსთან დაკავშირებით დარწმუნებული არ ვარ“.

%d bloggers like this: